Norma i zakresy dla cholesterolu

Najczęstszą przyczyną zgonów w Polsce według danych GUS-u są choroby układu krążenia. Dlatego też utrzymywanie prawidłowego poziomu cholesterolu we krwi jest bardzo ważne, ponieważ pozwala uniknąć tak poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Mając na uwadze dane dotyczące ilości zgonów spowodowanych chorobami układu krążenia, Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne  zaostrzyło od 2003 roku zalecenia dotyczące stężenia cholesterolu we krwi. Zgodnie z nimi  (tabela 1) stężenie cholesterolu całkowitego nie powinno przekraczać  190 mg/dl (5,0 mmol/l), stężenie „złego” cholesterolu  LDL u osób zdrowych nie powinno przekraczać  115 mg/dl (3,0 mmol/l). U osób z chorobami układu  krążenia i z cukrzycą stężenie cholesterolu ogólnego  nie powinno przekraczać 175 mg/dl (4,5 mmol/l),  a LDL — 100 mg/dl (2,5 mmol/l).  Natomiast stężenie „dobrego” cholesterolu HDL u mężczyzn  powinno być równe lub większe niż 40 mg/dl (1 mmol/l),  a u kobiet równe lub większe niż 46 mg/dl (1,2 mmol/l).

Tabela 1.  Normy dla poszczególnych frakcji cholesterolu (na podstawie wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego)

Dodatkowo przyjmuje się, że norma spożycia cholesterolu powinna wynosić ok. 300 mg/dzień. W Polsce przeciętne spożycie cholesterolu pokarmowego wynosi u mężczyzn ok. 343,6 mg/dzień, a u kobiet ok. 231,7 mg/dzień (badanie WOBASZ, 2003-2005), tak więc jest bliskie ustalonej normy. Ponieważ cholesterol występuje zazwyczaj w produktach spożywczych będących źródłem nasyconych kwasów tłuszczowych, rozpowszechnianie wiedzy o zdrowym żywieniu, jak i ograniczanie w diecie produktów zawierających te tłuszcze (tabela 2), przyczynia się do zmniejszenia poziomu cholesterolu.

Tabela 2. Zawartość cholesterolu w 100g części jadalnych produktu spożywczego (na podstawie wartości wg Kunachowicz H. i wsp. Tabele składu i wartości odżywczej, PZWL, Warszawa 2005)